کد مطلب:2527 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

اثر فال چيست؟

فال چيزي يا مطلبي را به نيكي و به سود خود تعبير و تفسير كردن است، يا به بدي و به زيان خود پندار نمودن. مثلاً آدم مريض از كسي بشنود. اي سالم، و اين را به فال خوب بگيرد و خوش باشد و اميدوار به بهبودي پيدا مي كند، يا كسي از ديدن چيزي ناراحت شود و آن را به فال بد بگيرد و به ضرر خويش تغيير كند.

رسول خدا(ص) فال نيك را دوست و فال بد را دشمن مي داشت و مي فرمود: الطّيرة شرك؛ اعتقاد به تأثير فال بد شرك به خداوند است. لذا انسان نبايد معتقد به تأثير فال بد باشد و نبايد فال بد زند. يكي از ترسهاي زيان بخش و غير واقعي، ترس از فال بد است كه موجب عوارض نامطلوب روحي مي شود. دين مقدّس اسلام با اين عقيده غلط و خرافي به شدّت مبارزه كرده، تا جايي كه اعتقاد به تأثير فال بد را شرك دانسته است.

علي(ع) فرمود: فال بد يك امر حقيقي و واقعي نيست.

امام صادق(ع) مي فرمايد: تأثير و بي تأثيري فال بد در روان آدمي تابع وضعي استكه آن را در نهاد خود قرار مي دهيد. اگر سست و ناچيزش بداني سست و ناچيز خواهد بود. اگر آن را يك امر واقعي و مهم پنداري، اثرش در تو هم شديد خواهد بود، چون انسان وقتي مثلاً طنابي را خيال كند مار است، به همان اندازه مي ترسد كه از مار واقعي مي ترسد. و اگر اصلاً به فال بد ترتيب اثر ندهي و آن را غير واقعي بداني، هيچ و بي اثر خواهد بود. خلاصه فال بد واقعيت ندارد و اثرش بسته به چگونگي برخورد انسان با فال بد دارد. اگر آن را بي خود و بي اثر و زاييده تخيّلات باطل دانست، همان طوري كه اسلام فرموده است، به كلي باطل و بي اثر خواهد بود. فال بد در قوانين نظام افرينش اصلاً منشأ اثر نيست و نمي تواند حادثه نامطلوبي بيافريند. كساني كه بدان معتقد نيستند آسوده خاطرند و كمترين تأثر فكري از فال بد را ندارند. ولي كسي كه جاهلانه به آن معتقد باشد فكر و روح خود را مختل و نگران كرده است.(1)

پي نوشتها:

1. محمد تقي فلسفي، جوان، ج 2، ص 177 تا 179؛ مصطفي حسيني دشتي، معارف و معاريف، ماده فال.